Esma'ül Hüsna ve Dua

ER-REŞÎD: Bütün işlerini ezeli hikmetine göre neticeye ulaştıran; mahlûkâta maslahatlarını gösteren, hidayete er­diren, doğru yolu gösteren gibi anlamalara gelmektedir.

Şüphesiz Allah kullarının doğru yola gitmesini ve gös­terdiği yolda ilerlemesini ister. Bu yüzden kitaplar gönder­miş ve bir rivayete göre de 124 bin peygamber… Her asır­da, her zamanda, her mekanda bir yığın rehber, bir yığın yol göstericiler, hidayet rehberleri göndermiş… Alimler, ev­liyalar, asfiyalar, liderler, mücedditler, mehdiler vs. bu kadar nimetin altından kalkmak da bir hayli zor. İnşallah Rabbimiz bizi hoş görür…

Şu Ayet-i Kerimede, Allah’ın davetine uymanın doğru yolu bulmak için gerekli olduğu anlatılmaktadır:

“Kullarım, beni senden sorarlarsa, (bilsinler ki), ger­çekten ben (onlara çok) yakınım. Bana dua edince, dua edenin duasına cevap veririm. O hâlde, doğru yolu bulmaları için benim davetime uysunlar, bana iman etsinler.”(Bakara, 2:186)

“Dinde zorlama yoktur. Çünkü doğruluk sapıklık­tan iyice ayrılmıştır. O hâlde, kim tâğutu tanımayıp Allah’a inanırsa, kopmak bilmeyen sapasağlam bir kulpa yapışmıştır. Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.”(Bakara, 2: 256)

Şu Ayet-i Kerime de oldukça manidar mesajlarla dolu ola­rak bize gönderilmiş, düşünenler için hikmet ve ibret dolu:“Yeryüzünde haksız yere büyüklük taslayanları âyetlerimden uzaklaştıracağım. (Onlar) her âyeti görse­ler de ona iman etmezler. Doğru yolu görseler onu yol edinmezler. Ama sapıklık yolunu görseler onu (hemen) yol edinirler. Bu, onların, âyetlerimizi yalanlamaları ve onlardan hep gafil olmaları sebebiyledir.”(A’raf, 7:146)

“… Allah, kime hidayet ederse işte o, doğru yolu bu­landır. Kimi de şaşırtırsa, artık ona doğru yolu göstere­cek bir dost bulamazsın “(Kehf, 18:17)

“Ancak, “İnşallah: Allah dilerse yapacağım” de. Unut­tuğun zaman Rabbini an ve “Umarım Rabbim beni, bun­dan daha doğru olana ulaştırır” de.”(Kehf, 18:24)

inanın bu konuda yalnız değiliz. Kendilerine Kur’an oku­yan Efendimiz (s.a.v)’e Kuran hakkındaki kanaatlerini bildirip onun yanında yüce Rabbimize bakın cinler ne diyor, nasıl söz veriyorlar:

“(Ey Muhammedi) De ki: “Bana cinlerden bir topluluğun (Kur’an’ı) dinleyip şöyle dedikleri vahyedildi:”Şüphesiz biz doğruya ileten hayranlık verici bir Kur’an dinledik de ona inandık. Artık, Rabbimize hiç kimseyi asla ortak koşmayacağız.”(Cin, 72:1-2)

“Hakikaten biz bilmiyoruz, yeryüzündekilere kötülük mü istendi, yoksa Rableri onlara bir hayır mı diledi?”(Cin, 72:10)

“Kuşkusuz içimizde Müslüman olanlar da var, hak yoldan sapanlar da var. Kim Müslüman olursa, işte onlar doğruyu arayıp bulmuşlardır.”(Cin, 72:14)

İşte Rasülullah’tan Mekke halkına ve onların şahsında bü­tün insanlığa verilen esas ve son mesaj:

“De ki: “Şüphesiz ben, size ne zarar verebilir ne de fayda sağlayabilirim.”(Cin, 72:21)

Sahip olduğumuz diğer nimetlere da bakalım:

“Bilin ki, aranızda Allah’ın elçisi bulunmaktadır. Eğer o,   birçok işlerde size uysaydı, sıkıntıya düşerdiniz. Fakat Allah, size imanı sevdirmiş ve onu gönüllerinize güzel göstermiş; inkârı, fâsıklığı ve (İslâm’ın emirlerine) karşı çıkmayı da çirkin göstermiştir. İşte bunlar doğru yolda olanların ta kendileridir.”(Hucurât, 49:7)

Hocam hep şöyle dua eder: “Allahümme hab- bib ileyne’l-iman ve zeyyinhü fi kulûbunâ ve kerrih ileyne’l-küfra ve’l-füsûga ve’l-isyan. Vec’alnâ mine’r- râşidîn.”Âmin!

[Allah’ım; bize imanı sevdir, onu kalplerimizin süsü kıl; bize küfrü ve fışkı çirkin göster ve bizi rüşde erenlerden (doğru yolu bulanlardan) eyle. Âmin.]

Bu konuda mesaj yüklü daha bir sürü ayet var. Biz fazla uzatmadan Ashab-ı Kehf’in duasıyla konuyu noktalayalım: “Hani o gençler mağaraya sığınmışlardı da, “Ey Rabbi- miz! Bize katından bir rahmet ver ve içinde bulunduğumuz şu durumda bize kurtuluş ve doğruluğa ulaşmayı kolay­laştır” demişlerdi” (Kehf, 18:10)