Esma'ül Hüsna ve Dua

EL-AFÜVV: Kullarının, kendisine karşı işlemiş oldukları pek çok suç ve günahlarını lütuf ve merhametiyle çokça affeden.

“Sonra bunun ardından şükredesiniz diye sizi atfet­miştik.” (Bakara, 2:52)

“Ey iman edenler! Sarhoş iken ne söylediğinizi bi­tinceye kadar, bir de -yolcu olmanız durumu müstesna- cünüp iken yıkanıncaya kadar namaza yaklaşmayın. Eğer hasta olur veya yolculukta bulunursanız, veyahut biriniz abdest bozmaktan gelince ya da eşlerinizle cin­sel ilişkide bulunup, su da bulamazsanız o zaman temiz bir toprağa yönelip, (niyet ederek onunla) yüzlerinizi ve ellerinizi meshedin. Şüphesiz Allah, çok affedicidir, çok bağışlayıcıdır.”(Nisa, 4:43)

“Umulur ki, Allah bu kimseleri affeder. Çünkü Allah çok affedicidir, çok bağışlayıcıdır.”(Nisa, 4:99)

“Bir hayrı açıklar veya gizlerseniz, yahut bir kötülü­ğü affederseniz (bilin ki), Allah da çok affedicidir, her şeye hakkıyla gücü yetendir.”(Nisa, 4:149)

Aşağıdaki ayetlerde de açıkça görüleceği gibi yüce Al­lah, insanları yaptıkları yüzünden hemen hesaba çekme- yip merhametiyle bağışlıyor ve hata ile işlediklerinin ço­ğunu samimi kullarından affediyor. İçten ve samimi olarak ihlasla tevbe edenlerin tevbesini, özür dileyenlerin özrünü kabul ediyor ve günahtan hemen sonra tevbe etmeyi de teşvik ediyor:

“Bir hayrı açıklar ya da gizli tutarsanız veya bir kö­tülüğü bağışlarsanız, şüphesiz Allah, affedicidir, güç yetirendir.”(Nisa Suresi, 4:149)

“Allah’ın (kabulünü) üzerine aldığı tevbe, ancak cehalet nedeniyle kötülük yapanların, sonra hemen­cecik tevbe edenlerinkidir. İşte Allah, böylelerinin tev- belerini kabul eder. Allah, bilendir, hüküm ve hikmet sahibi olandır.” (Nisa Suresi, 4:17)

Cenab-ı Hak, kullarının kusurları ve günahları yüzün­den hemen onları hesaba çekip gırtlağına sarılmıyor. Sab­rediyor ve affediyor. Çünkü 0 (c.c), bilemeyeceğimiz ve hesap edemeyeceğimiz kadar sabırlı ve çok çok affedici­dir. Eğer aksi olsaydı, şimdiye kadar ne yeryüzünde ne de gökyüzünde nefes alan bir tek canlı kalmazdı.! İşte ayetler: “Eğer Allah, insanları, kazandıkları yüzünden hesa­ba çekiverseydi, yeryüzünde hiçbir canlı bırakmazdı. Ne var ki, onları belirli bir süreye kadar, ecelleri gelin­ceye kadar erteliyor. Allah, kullarını iyice görmekte­dir.” (Fâtır, 35:45)

Affetmek, bir suç ve günahın karşılığıdır. Affedilmek için­se yaptığı işin hata olduğunu anlayıp gerekli merciden özür dilemek gerekir. Karşı taraf ister affeder, ister etmez, ona kal­mıştır. Genellikle insanlar affetttiklerini söyleseler bile içle­rinde daima kusur işleyip af dileyene karşı, bir kırıklık ve bir iz daima gönülde kalır. Bu yüzden de tekrar yapabilir diye o kişiye tedbir olarak bir soru işareti konur ve sürekli dikkatli olmaya da özen gösterilir. Çünkü güvenimizi kaybetmiştir.

Eğer bu kusur ve hatayı insanlara karşı değil de Allah’a karşı yapmışsak yapılacak şey yine gidip özür dilemek ve tevbe etmektir. Ama Allah (c.c), insanlar gibi olmadığını bize sürekli hatırlatmış ve affedici olduğunu da göstermiş­tir. Üstelik O’nun yanında günah ve kusur sayılan hataları­mızı yüzümüze vurmadan.. Bazen hatalar genel oluyor ve bu da zamanla cezalandırılıyor. Çünkü umumun hakkı var ve kul hakkı olan konuların çoğu bu dünyada cezalandırı­lırken gerçek cezasını âhirete bırakmak kaydıyla, hakkı ye­nenlerin yüreğindeki ateşi söndürme adına küçük cezalar veriliyor:

“Size gelip çatan her musibet kendi ellerinizin kazandığı yüzündendir. Kaldı ki Allah çoğunu da affediyor.”(Şûra, 42:30)

Cenab-ı Hakkın, kullarına olan teveccühü daima affedi­ci ve bağışlayıcı, daima rahmet, merhamet ve şefkatle bir şekilde olmuştur. O’nun affı ve mağfireti sonsuz; rahmeti ve merhameti sürekli, şefkati ve re’feti içtendir.